środa, 5 listopada 2014

„Stylizowany na barokowy wiersz o historii dwunastu pokoleń” Kajetana Woźnikowskiego

Kajetan Woźnikowski 

 

Stylizowany na barokowy wiersz o historii dwunastu pokoleń

 

błysk błysk błysk
błysk błysk błysk
błysk błysk błysk
błysk błysk błysk

„Ne ma tebe, ne ma mene” Evana Olcana

Evan Olcan


Ne ma tebe, ne ma mene

(inspirowany utworem Władysława Grabana)


""
Ne ma tebe, ne ma mene
woła blady szczyt
we mgle jego głos gdzieś tonie
stary Lemko musi iść.
Świat już inny, krwią zrudziały,
w miejscu dawnych ludzkich spojrzeń
dzisiaj wilcze ślepia skrzą.
Płaczą kłosy, te złociste,
ziemia upaść z żalu chce,
na kolana powalona
już umiera, wiatr ją rwie.
Ne ma tebe, ne ma mene
szepcze mchu zielona nić.
Stary Dąb, choć widział wiele
niesie słów tę wstęgę, hen!
Chmur gradowych przyszło stado
nie ten dzień dla Lemkowyny
słońce zgasło, życie zgasło
ne ma tebe, ne ma mene...
""