Evan Olcan
Ne ma tebe, ne ma mene
(inspirowany utworem Władysława Grabana)
""
Ne
ma tebe, ne ma mene
woła
blady szczyt
we
mgle jego głos gdzieś tonie
stary
Lemko musi iść.
Świat
już inny, krwią zrudziały,
w
miejscu dawnych ludzkich spojrzeń
dzisiaj
wilcze ślepia skrzą.
Płaczą
kłosy, te złociste,
ziemia
upaść z żalu chce,
na
kolana powalona
już
umiera, wiatr ją rwie.
Ne
ma tebe, ne ma mene
szepcze
mchu zielona nić.
Stary
Dąb, choć widział wiele
niesie
słów tę wstęgę, hen!
Chmur
gradowych przyszło stado
nie
ten dzień dla Lemkowyny
słońce
zgasło, życie zgasło
ne
ma tebe, ne ma mene...
""
Bardzo przyjemnie się czyta, ma to coś.
OdpowiedzUsuń